Κυριακή 20 Οκτωβρίου. Υποδοχή της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας Χοζοβιώτισσας από την Αμοργό, στον Άγιο Δημήτριο Πειραιώς

Επιμέλεια: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου

Αύριο Κυριακή η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Χοζοβιώτισσας από την Αμοργό.στον Άγιο Δημήτριο Πειραιώς

Την Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Χοζοβιώτισσας θα υποδεχθεί ο Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Πειραιώς αύριο Κυριακή 20 Οκτωβρίου, στο πλαίσιο της ετήσιας πανηγύρεως της Ενορίας.

πηγή

Η άφιξη της Εικόνος θα πραγματοποιηθεί στις 17:00 με πολεμικό πλοίο στην προβλήτα απέναντι από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου και στις 18:00 θα γίνει η υποδοχή στη συμβολή των οδών Αγίου Δημητρίου και Έβρου, όπου εν πομπή θα μεταφερθεί προς προσκύνηση και Αγιασμό των πιστών, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό

πηγή

Η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας θα παραμείνει στο Ναό έως τις 29 Οκτωβρίου.

πηγή

πηγή

Κατά την δεκαήμερη παραμονή της Ιεράς Εικόνας στο Ναό μας καθημερινά θα τελείται στις 7:00 το πρωί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία και στις 6:00 το απόγευμα ο Εσπερινός και η Παράκληση του Αγίου Δημητρίου, ενώ έχουν προγραμματισθεί εορταστικές εκδηλώσεις και ομιλίες με ενδιαφέροντες προσκεκλημένους.

πηγή

Επισυνάπτουμε το αναλυτικό πρόγραμμα 

των Λατρευτικών και λοιπών Εκδηλώσεων

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Χαμόγελα από την αιωνιότητα

H μοναχή Ευπραξία εκοιμήθη προ ολίγων μηνών, νοσούσα εκ καρκίνου, στην έρημο της Αριζόνα στις ΗΠΑ.

Κοντά της ήταν ο γέρων Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης.
Oι ορθόδοξοι μοναχοί και μοναχές δίνουν μηνύματα ΖΩΗΣ και μετά την κοίμησή τους… Το σώμα τους , και μετά θάνατον, αντανακλά την κατάσταση της καρδιάς τους και τη πρόγευση της Βασιλείας των Ουρανών.

Είναι ένα μήνυμα ζωής προς όλους μας που ζούμε χαμένοι μέσα στη μοναξιά των μεγαλουπόλεων, τον εγωισμό μας, την προσκόλληση σε υλικά αγαθά, διασκεδάσεις, ουσίες και οινοπνεύματα,πολιτικές ιδεολογίες και ψευτοθρησκείες… 

Είναι ένα μήνυμα να αλλάξουμε ζωή και να έρθουμε κοντά Του, κοντά σ’ Αυτόν που είναι η ΟΔΟΣ και η ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΖΩΗ και η ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. Είναι μια απτή απόδειξη των αποτελεσμάτων της Αγάπης, της νοερής προσευχής, της Μυστηριακής ζωής μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία…

Μερικοί υλιστές και άθεοι νομίζουν ότι ο θάνατος ενός Ορθόδοξου Επισκόπου, ιερέα, πιστού είναι το τέλος. Στη πραγματικότητα είναι η ΑΡΧΗ. Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η Εκκλησία αποδυναμώνεται με την κοίμηση ενός “ενοχλητικού” ή αγίου Γέροντα ή Επισκόπου ή μοναχού. Στη πραγματικότητα τότε η Εκκλησία δυναμώνει, γιατί ο κεκοιμημένος μεταβαίνει στη Θριαμβεύουσα Εκκλησία και νικά οριστικά τον θάνατο.

Το χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ

ΟΧΙ, δεν κοιμήθηκε χαμογελώντας, αλλά ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ.

Μετά συζήτηση με μερικούς πατέρες της Μονής, σας μεταφέρουμε την διήγηση του γεγονότος. 

Οι δύο μοναχοί που ήταν μαζί του μέχρι την τελευταία στιγμή, έτρεξαν να ειδοποιήσουν τον Γέροντα Εφραίμ και τους υπόλοιπους πατέρες και δεν πρόσεξαν τον κεκοιμημένο, ο οποίος έμεινε μάλιστα με το στόμα μισάνοιχτο.

Ήρθαν λοιπόν να τον ετοιμάσουν σύμφωνα με το μοναχικό τυπικό. Ο Γέροντας Εφραίμ έδωσε εντολή να του αφήσουν το πρόσωπο ακάλυπτο. Οι πατέρες προσπάθησαν να του κλείσουν το στόμα, αλλά ήταν αργά, το στόμα παρέμενε ανοιχτό. 

Έδεσαν μάλιστα μία γάζα γύρο να του κρατήσει το στόμα κλειστό, αλλά μετά που το έβγαλαν το στόμα άνοιξε πάλι. Είχαν περάσει περίπου 45 λεπτά από την κοίμησή του.

- Γέροντα, θα φαίνεται άσχημο έτσι με το στόμα, τί να κάνουμε;

- Όπως είναι, μην του καλύψετε το πρόσωπο!

Τον έραψαν στον μοναχικό μανδύα όπως συνήθως. Όλη η διαδικασία να τοποθετηθεί στον μανδύα και να ραφεί διάρκεσε άλλα περίπου 45 λεπτά. Στην συνέχεια έκοψαν το ύφασμα γύρω από το πρόσωπό του, κατά την εντολή, και βρήκαν τον Γέροντα όπως τον βλέπουν πλέον όλοι, χαμογελαστός. 

Τους άκουσε και τους έκανε και αυτό το μικρό χατήρι, για να μην τους λυπήσει; Ή ήθελε να μας δώσει μια ιδέα για αυτό που είδε και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται μετά την αναχώρησή του από την παρούσα ζωή;

Το χαμόγελο του Γέροντος Ιωσήφ είναι το πρώτο υπερφυσικό γεγονός μετά την κοίμησή του και έγινε μεγάλη παρηγοριά για όλους.

πηγή-anemonpnoi-magdalini

Διαβάστε περισσότερα... »

Η κβαντομηχανική, από τον Bohr μέχρι τον Schrödinger

Η γέννηση της Κβαντικής Θεωρίας αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες επιστημονικές επαναστάσεις του εικοστού αιώνα. Το περιεχόμενό της μας έκανε να αναθεωρήσουμε την εικόνα που είχε ο άνθρωπος για το κόσμο.

Στην ουσία η κβαντομηχανική δεν είναι τίποτα άλλο παρά η μηχανική στην οποία υπακούουν τα μικροσκοπικά σωματίδια της ύλης και ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν, σε αντίθεση με την κλασσική φυσική που διέπει τα μακροσκοπικά υλικά αντικείμενα.

Κατά συνέπεια η κβαντομηχανική περιγράφει τον μικρόκοσμο ενώ η κλασσική φυσική τον μακροσκοπικό κόσμο που αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινή μας εμπειρία.

Οι νόμοι που διέπουν τον μικρόκοσμο διαφέρουν εντελώς από αυτούς που διέπουν τα μακροσκοπικά υλικά αντικείμενα και έρχονται σε αντίθεση με την εμπειρική μας διαίσθηση. 

Ωστόσο η κβαντομηχανική αποτελεί μια εξαιρετικά ακριβή, λογική μαθηματική δομή που περιγράφει πολύ καλά τη φύση.
Η γέννησή της οφείλεται στο ότι η κλασσική μηχανική-φυσική, αδυνατούσε να περιγράψει την μικροσκοπική δομή της ύλης.

Ωστόσο εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι χωρίς την ύπαρξη των κβαντομηχανικών νόμων που διέπουν τον μικρόκοσμο, ο μακρόσκοσμος και τα μακροσκοποικά αντικείμενα που αντιλαμβανόμαστε δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν και ο κόσμος θα κατέρρεε.

Η κβαντομηχανική περιγραφή των μικροσκοπικών σωματιδίων της ύλης στηρίζεται στο φαινόμενο που ονομάζουμε "κυμματοσωματιδιακό δυϊσμό". 

Αυτό σημαίνει ότι όλα τα σωματίδια της φύσης είναι ταυτόχρονα και σωματίδια αλλά και κύμματα.

Ας δούμε λοιπόν, τους συλλογισμούς που οδήγησαν τους επιστήμονες να καταλήξουν στηνκβαντική θεώρηση του κόσμου.

Η αρχή εκκίνησης ήταν η μελέτη της φύσεως του φωτός.

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι το φως αποτελείται από σωματίδια, πράγμα το οποίο υποστήριζε και ο Νεύτων. Αργότερα όμως ο Thomas Young, μέσω του πειράματος των δύο οπών ανέδειξε τη κυμματική φύση του φωτός. 

Στη συνέχεια ο Maxwell ο οποίος βρήκε τις εξισώσεις που περιγράφουν την δομή του ηλεκτρικού και του μαγνητικού πεδίου αλλά και την αλληλένδετη χρονική εξέλιξή τους, ανακάλυψε ότι το φως είναι ηλεκτρομαγνητικό κύμα.

Με λίγα λόγια το φως ως ηλεκτρομαγνητικό κύμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια διαταραχή (αυξομείωση) της έντασης του ηλεκτρικού και του μαγνητικού πεδίου η οποία διδίδεται στο χώρο με την ταχύτητα του φωτός.

Στη συνέχεια όμως ο Max Planck, στις αρχές του εικοστού αιώνα αλλά και ο Einstein, στη προσπάθειά τους να ερμηνεύσουν την ακτινοβολία που εκπέμπουν τα θερμά σώματα (ο πρώτος) αλλά και το λεγόμενο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο ( ο δεύτερος), θεώρησαν ότι το φως αποτελείται από σωματίδια τα οποία ο Einstein ονόμασε φωτόνια.

Κατά συνέπεια, όπως τελικά κατέληξαν οι φυσικοί το φως έχει τόσο σωματιδιακή όσο και κυμματική υπόσταση, δηλαδή είναι ταυτόχρονα και σωματίδιο και κύμα.

Ωστόσο η διττή αυτή φύση και συμπεριφορά του φωτός δεν μπορούσε να ερμηνευτεί επαρκώς. Το επόμενο βήμα έγινε από τον Niels Bohr, ο οποίος μελετούσε τα φάσματα εκπομπής και απορρόφησης των αερίων. 

Την εποχή εκείνη η περιγραφή του ατόμου γινόταν μέσω του λεγόμενου μοντέλου του Rutherford, ο οποίος θεώρησε ότι ο πυρήνας του ατόμου αποτελείται από θετικά φορτισμένα σωματίδια, που ονομάστηκαν πρωτόνια (αργότερα ανακαλύφθηκε ότι ο πυρήνας αποτελείται και από κάποια άλλα σωματίδια τα οποία δεν είχαν ηλεκτρικό φορτίο και ήταν ουδέτερα και τα ονόμασαν νετρόνια) και γύρω από τον θετικά φορτισμένο πυρήνα γυρίζουν τα ηλεκτρόνια σαν ένα μικρό ηλιακό σύστημα. 

Όμως το μοντέλο Rutherford, δεν μπορούσε να εξηγήσει τη σταθερόττα της δομής της ύλης διότι τα ηλεκτρόνια ήταν φορτισμένα αρνητικά και κινούνταν γύρω από τον πυρήνα επιταχυνόμενα και όπως προέκυπτε από την ηλεκτρομαγνητικη θεωράι του Maxwell, ένα επιταχυνόμενο φορτίο χάνει συνεχως ενέργεια εκπέμποντας ηλεκτρομαγνητικά κύματα δηλαδή φως. Αυτό θα σήμαινε ότι τα ηλεκτρόνια θα έχαναν συνεχώς ενέργεια κινούμενα γύρω από τον πυρήνα εκπέμποντας φως και τελικά θα έπεφταν πάνω του.

Άρα η ύλη που μας περιβάλλει θα κατέρεε. Ο Bohr, είδε ότι ένα θερμό αέριο εκπέμπει φως συγκεκριμένων συχνοτήτων (χρωμάτων) καθώς επίσης απορροφάει φως στις ίδιες ακριβώς συχνότητες. 

Έτσι βάσει αυτού και προκειμένου να εξηγήσει τη σταθερότητα της δομής της ύλης (ατόμων) θεώρησε ότι τα ηλεκτρόνια κινούνται σε συγκεκριμένες τροχιές γύρω από τον πυρήνα οι οποίες αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες ενέργειες που έχουν τα ηλεκτρόνια, βάσει της απόστασης τους από τον πυρήνα. Τα ηλεκτρόνια μπορούν δηλαδή να έχουν μόνο συγκεκριμένες ενέργειες γύρω από τον πυρήνα που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες τροχιές γύρω από αυτόν.

Έτσι λέμε ότι η ενέργεια του ηλεκτρονίου γύρω από τον πυρήνα είναι κβαντωμένη, παίρνει δηλαδή μόνο συγκεκριμένες διακριτές τιμές (quantum=ποσό). 

Κατά τον Bohr, τα ηλεκτρόνια όταν βρίσκονται σε κάποια ενέργεια-τροχιά δεν εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία-φως, παρά μόνο όταν πραγματοποιούν μεταβάσεις από μια ενέργεια-τροχιά σε μία άλλη. Συγκεκριμένα όταν ένα ηλεκτρόνιο μεταβαίνει από μια τροχιά υψηλότερης ενέργειας προς μία χαμηλότερης, εκπέμπει ένα φωτόνιο, η ενέργεια του οποίου αντιστοιχεί στη διαφορά ενέργειας των δύο τροχιών.

Τότε λέμε ότι το άτομο αποδιεγείρεται.

Αντίστροφα όταν ένα ηλεκτρόνιο απορροφήσει κάποιο φωτόνιο συγκεκριμένης ενέργειας (το φωτόνιο πρέπει υποχρεωτικά να έχει ενέργεια που αντιστοιχεί στην ενεργειακή διαφορά δύο δυνατών τροχιών που μπορούν να καταληφθούν από ηλεκτρόνια), τότε μεταβαίνει από την αρχική του ενέργεια-τροχιά σε μία υψηλότερη, της οποίας η διαφορά ενέργειας από την πρώτη ισοδυναμεί με την ενέργεια του απορροφηθέντος φωτονίου. 

 
Τότε λέμε ότι το άτομο διεγείρεται. Η διέγερση αυτή όμως του ατόμου διαρκεί μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου και το άτομο αποδιεγείρεται εκπέμποντας φωτόνιο λόγω τηςαρχής ελάχιστης ενέργειας, η οποία λέει ότι όλα τα φυσικά συστήματα θέλουν να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερη ενέργεια.

Ωστόσο ο Bohr δεν μπορούσε να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο οι ενέργειες-τροχιές των ηλεκτρονίων δεν μπορούσαν να είναι οι οποιεσδήποτε αλλά ήταν συγκεκριμένες (κβαντωμένες).

Τη λύση σε αυτό το πρόβλημα έδωσε ο Erwin Schrödinger βασιζόμενος στην άποψη του Louis de Broglie ο οποίος θεώρησε ότι όπως το φως εκτός από κυματικές ιδιότητες έχει και σωματιδιακές έτσι και τα σωματίδια της ύλης όπως π.χ το ηλεκτρόνιο, συμπεριφέρονται και αυτά ως κύματα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, ένα ελεύθερο ηλεκτρόνιο είναι ένα οδεύον κύμα κατά τον Schrödinger, το μήκος κύματος του οποίου συνδέεται με την ορμή του ενώ η συχνότητά του περιγράφει την ενέργεια του σωματιδίου.

Ο Schrödinger κατασκεύασε τότε την περίφημη εξίσωση Schrödinger, η οποία περιγράφει τη μορφή και εξέλιξη της κυματομορφής που περιγράφει το οποιοδήποτε σωματίδιο, ανάλογα με τις δυνάμεις που ασκούνται πάνω σε αυτό.

 

Οι κυματομορφές αυτές που περιγράφουν τα σωματίδια ονομάζονται κυματοσυναρτήσεις Ψ και προκύπτουν ως λύσεις της εξίσωσης Schrödinger για δεδομένο δυναμικό (το δυναμικό δεν είναι παρά μία συνάρτηση που δείχνει τις δυνάμεις που ασκούνται πάνω στο σωματίδιο ανάλογα με τη θέση του στο χώρο).

Αργότερα ο Max Born και η λεγόμενη σχολή της Κοπεγχάγης ερμήνευσαν την κυματοσυνάρτηση που αντιστοιχεί η κβαντομηχανική στα σωματίδια ως κύμα πιθανότητας.

Δηλαδή, κατά τη κβαντομηχανική τα σωματίδια περιγράφονται ως κύματα πιθανότητας. Σε κάθε σωματίδιο αντιστοιχεί μία κυματοσυνάρτηση που δίνει τη πιθανότητα να βρίσκεται το σωματίδιο στις διάφορες περιοχές του χώρου. 

Η συνάρτηση αυτή έχει όλες τις μαθηματικές ιδιότητες ενός κύματος και η μορφή και χρονική εξέλιξή της εξαρτάται από τις δυνάμεις που ασκούνται πάνω στο σωματίδιο στις διάφορες περιοχές του χώρου. 

Αυτή είναι η ουσία της εξίσωσης Schrödinger. Εάν λοιπόν λύσουμε την εξίσωση αυτή για τα ηλεκτρόνια του ατόμου που δέχονται τις ελκτικές ηλεκτρικές δυνάμεις του πυρήνα, τότε παίρνουμε ως λύσεις της, συγκεκριμένες κυματομορφές (κβαντικές καταστάσεις) που ονομάζονται τροχιακά. 

Τα τροχιακά δεν είναι παρά οι χώροι πιθανότητας που μπορεί να βρίσκονται τα ηλεκτρόνια γύρω από τον πυρήνα του ατόμου και αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες δυνατές ενέργειες που μπορούν να έχουν τα ηλεκτρόνια.

Έτσι ερμηνεύεται η κβάντωση των ενεργειών-τροχιών που είχε προτείνει ο Bohr.

Επειδή δηλαδή τα ηλεκτρόνια είναι ταυτόχρονα και κύματα πιθανότητας η συχνότητα των οποίων αντιστοιχεί στην ενέργειά τους, είναι λογικό ότι ως κύματα δεν μπορούν να περιοριστούν σε μια περιοχή του χώρου έχοντας μια τυχαία οποιαδήποτε συχνότητα και μήκος κύματος. Μόνο κύματα συγκεκριμένης συχνότητας και μήκους κύματος έχουν αυτή τη δυνατότητα.

Έτσι οι ενέργειες των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα είναι κβαντωμένες (παίρνουν συγκεκριμένες διακριτές τιμές), που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένα τροχιακά (χώροι πιθανότητας) δηλαδή κβαντικές καταστάσεις.

Οι κβαντικές καταστάσεις ερμηνεύνται ως εξής:

Το ηλεκτρόνιο που υπάρχει σε μία από αυτές, βρίσκεται ταυτόχρονα στις διάφορες περιοχές του χώρου αλλά με διαφορετική πιθανότητα σε κάθε μία. 

Στον κβαντικό μικρόσκοπο δεν έχει νόημα η έννοια της τροχιάς ενός σωματιδίου και άρα τα ηλεκτρόνια στη πραγματικότητα δεν γυρίζουν γύρω από τον πυρήνα όταν βρίσκονται σε μία κβαντική κατάσταση-τροχιακό και άρα δεν εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητικά κύματα-φως, όπως προβλέπεται από την ηλεκτρομαγνητική θεωρία του Maxwell, χάνοντας ενέργεια και πέφτοντας πάνω στον πυρήνα. Τα άτομα της ύλης, κατ΄αυτόν τον τρόπο, έχουν σταθερή δομή και δεν καταρρέουν. 

Η απορρόφηση και εκπομπή ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων-φωτός (φωτόνια), γίνεται μόνο μέσω κβαντικών μεταβάσεων(αλμάτων) από μία κβαντική κατάσταση σε μία άλλη.

Η κβαντομηχανική ως φυσικη θεωρία περιγράφει την δομή των μικροσκοπικών φυσικών συστημάτων ( κβαντικών συστημάτων) όπως άτομα, μόρια, μοριακά πλέγματα, με αυτοσυνεπή τρόπο και ερμηνεύει τη φυσική τους αλληλεπίδραση με το φως (ηλεκτρομαγνητικά κύματα) και εξηγεί όλες τις οπτικές και ηλεκτρικές ιδιότητες των μακροσκοπικών φυσικών υλικών συστημάτων επί τη βάσει της μικροσκοπικής τους δομής.

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Μαθήματα ευφυΐας... από το Φως

Επιμέλεια: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου

Φ ώ ς

Πόσο έξυπνο είναι; 

Η ταχύτητα του φωτός, είναι η ταχύτητα με την οποία το φως διαδίδεται στο κενό και συμβολίζεται συνήθως με c, είναι 300.000 χλμ/δευτερόλεπτο (km/sec).

πηγή

Η ταχύτητα του φωτός στο "κενό" θεωρείται η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτυχθεί, όχι μόνο από το φως αλλά και από τα υπόλοιπα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και άλλες μορφές μετάδοσης ενέργειας .

Η ταχύτητα του φωτός δεν είναι σταθερή, αλλά εξαρτάται από το μέσο μέσα στο οποίο γίνεται η διάδοση.

Συγκεκριμένα, όταν το φως διαδίδεται σε κάποιο υλικό (όπως το γυαλί ή ο αέρας), η ταχύτητά του εξαρτάται από τον δείκτη διάθλασης του συγκεκριμένου υλικού·

όσο μεγαλύτερος είναι ο δείκτης διάθλασης,
τόσο πιο μικρή είναι η ταχύτητα του φωτός μέσα στο υλικό.

Λόγω της αλλαγής της ταχύτητάς του, καθώς μεταβαίνει από ένα μέσο σε άλλο με διαφορετικό δείκτη διάθλασης παρατηρείται το φαινόμενο της διάθλασης.

Φως ονομάζεται η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία
που ανιχνεύεται από το ανθρώπινο μάτι (οφθαλμό
και που εκλαμβάνεται ως αίσθηση (αντίληψη) αυτής .

Συνεπώς είναι το αίτιο της Όρασης.

πηγή

Η διάδοση του φωτός στο χώρο γενικά ακολουθεί τις εξής αρχές:

1. Αρχή του Ήρωνα: Το φως διαδιδόμενο από ένα σημείο σε άλλο, ακολουθεί την συντομότερη οδό. Η αρχή αυτή ισχύει για όλα τα οπτικά μέσα, ακόμη και στα "μη ισότροπα".

2. Το φως σε ένα ισότροπο μέσο διαδίδεται ευθύγραμμα.

3. Αρχή του ελαχίστου χρόνου. Πρόκειται για την "αρχή του Ήρωνα" εκπεφρασμένη από τον Φερμά, στην έννοια του χρόνου,

4. Αρχή της αντίστροφης πορείας. Όταν το φως διαδίδεται προς ορισμένο δρόμο προς μια φορά, είναι δυνατόν ν΄ ακολουθήσει τον ίδιο, κατ΄ αντίθετη φορά.

πηγή

Σύμφωνα με την αρχή του ελαχίστου χρόνου, που είναι γνωστή
και σαν αρχή του Φερμά (Fermat principle), το φως κατά τη διαδρομή του μέσα σε ένα μέσο από ένα σημείο Α σε ένα σημείο Β, ακολουθεί τον οπτικό δρόμο που θα του επιτρέψει να μεταβεί
από το Α στο Β, στο μικρότερο δυνατό χρόνο.

Σε ένα ισότροπο μέσο (n=Σταθερό), ο οπτικός αυτός δρόμος
είναι η ευθεία που ενώνει τα σημεία Α και Β.

Όταν όμως το κύμα περάσει από ένα μέσο σε άλλο με διαφορετικό δείκτη διάθλασης, ο χρονικά συντομότερος δρόμος δεν είναι ευθεία, επειδή η ταχύτητα του κύματος είναι διαφορετική στα δυο μέσα.

Ο χρονικά συντομότερος δρόμος τότε είναι μια τεθλασμένη γραμμή, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται το φαινόμενο της διάθλασης.

Με απλά λόγια 

πηγή

Όταν το φως τρέχει σε ομογενές μέσο, διαδίδεται ευθεία πάντα,
αλλά, αν αλλάζει μέσον, ακολουθεί τεθλασμένη πορεία.

Παρόλα αυτά έχει φθάσει πιο γρήγορα στον προορισμό του
γιατί έχει διανύσει την μεγαλύτερη απόσταση στο μέσον που έχει την μεγαλύτερη ταχύτητα.

πηγή

Το φως για να φθάσει στο προορισμό του, διαλέγει πάντα
τον συντομότερο δρόμο, ακόμη και αν δεν είναι ευθύς!

Έτσι δεν χάνει ποτέ δευτερόλεπτο από τον στόχο του
και δεν κάνει τίποτα το περιττό. Απόλυτη οικονομία και αρμονία δυνάμεων και τελειότητα Πράξης.

Τι τρέχει με μεγαλύτερη ταχύτητα από το φως;

Η σκέψη και η φαντασία του ανθρώπου!

Τα ‘Άλογα του Διομήδη και οι Ασκοί του Αιόλου, που όχι μόνο κάνουν πολλές και άχρηστες κινήσεις και διαδρομές,
αλλά μας εμποδίζουν να φθάσουμε στον προορισμό μας
και να πετύχουμε τον Στόχο μας.

Γιατί το Φως είναι... τόσο έξυπνο;

πηγή-e-lions

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ουσίες, ενάντια στον ψυχικό πόνο

Με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τον σωματικό πόνο, ο εγκέφαλος αντιμετωπίζει και τον ψυχικό, αποκαλύπτει νέα αμερικανική μελέτη.

Σύμφωνα με ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί τους ίδιους «παυσίπονους» μηχανισμούς για την ανακούφιση του ψυχικού πόνου που οφείλεται στην κοινωνική απόρριψη, με εκείνους που ενεργοποιεί σε περίπτωση σωματικού τραυματισμού.

Από τη μελέτη φάνηκε ότι οι εθελοντές που εμφάνιζαν έντονη προσαρμοστικότητα ως προς τον χαρακτήρα τους – τη δυνατότητα να προσαρμόζονται εύκολα δηλαδή στην αλλαγή περιβάλλοντος – εμφάνιζαν αυξημένη ενεργοποίηση του μηχανισμού παραγωγής «φυσικών παυσίπονων».

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όταν ο οργανισμός βιώνει σωματικό πόνο, ο εγκέφαλος απελευθερώνει οπιοειδή στις περιοχές ανάμεσα στους νευρώνες, «μαλακώνοντας» έτσι τα σήματα του πόνου.

Το φυσικό «γιατρικό»

Στο πλαίσιο των δοκιμών, οι ειδικοί ζήτησαν από 18 ενηλίκους να κοιτάξουν φωτογραφίες και ψεύτικα προφίλ εκατοντάδων άλλων ενηλίκων και να υποδείξουν ποιους θεωρούν πιο θελκτικούς – ό,τι δηλαδή θα έκαναν και σε περίπτωση που εγγράφονταν σε μια ιστοσελίδα γνωριμιών. 

Στη συνέχεια και ενώ οι εθελοντές υποβάλλονταν σε τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET scan), οι ερευνητές τους ανακοίνωναν ότι το άτομο που είχαν επιλέξει κατά την προηγούμενη άσκηση, δεν ενδιαφερόταν για αυτούς.

Οι επιστήμονες εξέτασαν το σύστημα υποδοχέων οπιοειδών του εγκεφάλου – το οποίο μέχρι σήμερα είχε φανεί ότι συνδέεται με την αντιμετώπιση του σωματικού πόνου. 

Η απεικόνιση του εγκεφάλου των ατόμων που είχαν δεχθεί απόρριψη από το υποθετικό αντικείμενο του πόθου τους έδειξε ότι εμφανιζόταν έντονη δραστηριότητα του συστήματος υποδοχέων οπιοειδών, με αποτέλεσμα να εκλύονται τα φυσικά παυσίπονα του οργανισμού.

Πριν από την έναρξη της δοκιμής, οι εθελοντές είχαν ενημερωθεί γύρω από το γεγονός ότι τα προφίλ γνωριμιών δεν ήταν αληθινά. Παρόλα αυτά το συναίσθημα της κοινωνικής απόρριψης που βίωσαν, ήταν αρκετό ώστε να ενεργοποιήσει τη συγκεκριμένη αντίδραση του οργανισμού.

«Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που “βουτάει” στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δείχνει ότι το σύστημα υποδοχέων οπιοειδών ενεργοποιείται κατά την απόρριψη», εξηγεί ο δρ Ντέιβιντ Χσου. 

«Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημαίνει ότι η απελευθέρωση των συγκεκριμένων ουσιών έχει πιθανότατα προστατευτικό ή προσαρμοστικό χαρακτήρα απέναντι στην κοινωνική απόρριψη».

«Σε γενικές γραμμές τα οπιοειδή απελευθερώνονται στα ζώα σε περιόδους στρες ή απομόνωσης – ωστόσο, στους ανθρώπους δεν είχε παρατηρηθεί κάτι τέτοιο μέχρι τώρα», καταλήγει ο δρ Χσου.

Τα ενδιαφέροντα ευρήματα παρουσιάζονται στο επιστημονικό έντυπο «Molecular Psychiatry».

πηγή-awakengr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η γένεση της Τηλεμαχίας

Η ζωή μας διαδικτυακώς τηλεμαχικά.

Γιατί ο Όμηρος, ο τόσο ακριβολόγος των ονομάτων ονομάζει τον γιο του πολυμήχανου Οδυσσέα Τηλέμαχο και όχι Αγχέμαχο, αφού δίπλα του πολεμά;

Αυτό ερώτημα να αναρωτηθείς τα βράδια με ξαστεριά ατενίζοντας τα όνειρα που έκανες σε χρόνια εφηβικά, αν ακόμη η καρδιά σου είναι ζωντανή και τα πέδιλα του νεαρού μαχητή φορά. 

Τηλέμαχε,
δεν σου ταιριάζει τον προσφιλή πατέρα
ούτε να θαυμάζεις ούτε να εκπλήσσεσαι

Π Οδυσσείας 202

Τηλέμαχ', οὔ σε ἔοικε φίλον πατέρ' ἔνδον ἐόντα
οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ' ἀγάασθαι·
οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ' ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ' Ὀδυσσεύς,
ἀλλ' ὅδ' ἐγὼ τοιόσδε, παθὼν κακά, πολλὰ δ' ἀληθείς,
ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν.

Η αναγνώριση

Ο Τηλέμαχος επιστρέφει με το πλοίο του Νοήμονος του γιου του Φρονίου,στην Ιθάκη.

Στο μικρό καλύβι του αφοσιωμένου Εύμαιου θα βρει τον Οδυσσέα να τον περιμένει τυλιγμένο με ενδυμασία κουρελή. Στην αρχή έκπληκτος τον αμφισβητεί αλλά η αναγνώριση τους και η αποδοχή είναι συγκινητικά ομηρική.

Η ιστορία των τηλεπικοινωνιών έχει πολλά να μας πει αφού αφορά τον μαντατοφόρο θεό της επικοινωνίας Ερμή σε πρωτεύοντα ρόλο στη ποίηση την επική. Όταν δε η γνώση και η πληροφορία φιλτράρεται και γίνεται Αθηνά Σοφή η έκβαση του αποτελέσματος είναι καθ όλα επιτυχή.

Τι είναι το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ;

Είναι ένας Λαβύρινθος οπωσδήποτε κατά μία εκδοχή. Πολλές ιστοσελίδες στοές, δωμάτια διάδρομοι σύνδεσμοι . Δύσκολα βγαίνει κανείς χωρίς μίτο σύνδεση των γεγονότων των πληρφοριών σε τόπο ασφαλή.

Όμως αν έχει ενα νου διαυγή ΜΑΘΗΣΕΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ την ερμηνεία την αλληγορία των μύθων κατανοεί και νάσου εμπρός του ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ θεόμορφος με τα σανδάλια του, το ξίφος του δεν θα αργήσει να εμφανιστεί.

Γιαυτό ο Τηλέμαχος είναι ο γιος ενός καθαρού νου βασανισμένου πολύπαθου αλλά δυνατού.

Είναι το διαδίκτυο ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ;

Αναμφισβήτα ναι και ως γιος του πολυμήχανου μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Πως ο Όμηρος το γνώριζε αυτό;

Προφανώς βλέποντας την ενέργεια χωρίς την μετάφραση των προγραμμάτων του ΜΑTRIX το είχε οραματιστεί ή σαν ΜΟΡΦΕΑΣ το είχε ονειρευτεί.

Οι ομηρικές ΛΕΞΕΙΣ του ΤΗΛΕΜΑΚΡΟΘΕΝ φρυκτωρίες τηλέγραφοι τηλέτυποι ,σημάτα Μορς και σήματα καπνού πολλά έχουν να μας διηγηθεί.

ΤΗΛΕΠΥΛΟΣ πόλη των Λαιστρυγόνων
ΤΗΛΟΘΕΝ μακρόθεν
ΤΗΛΟΘΙ σε μακρινό τόπο
ΤΗΛΟΣΕ σε μεμακρυσμένο τόπο
ΤΗΛΟΥ μακράν
ΤΗΛΟΤΑΤΩ πολύ μακράν
ΤΗΛΥΓΕΤΟΣ από μακριά γενιά
ΤΗΛΕΚΛΕΙΤΟΣ ξακουστός
ΤΗΛΕΚΛΗΤΟΣ καλούμενος εκ μακρόθεν
ΤΗΛΕΘΟΩΣΗ ΤΗΛΕΘΟΩ ΤΗΛΕΘΑΩ τηλεόραση
ΤΗΛΕΚΛΥΤΟΣ περίφημος
ΤΗΛΕΜΟΣ μάντης των Κυκλώπων
ΤΗΛΕΦΑΝΗΣ μακρόθεν ορατός
ΤΗΛΕ μακράν
ΤΗΛΕΔΑΠΟΣ αλλοδαπός μακρινός
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ο γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης

Αν λοιπόν ο σύγχρονος ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ είναι το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ οι πανάρχαιοι Φαίακες είναι οι αλκίνοες σκέψεις των ανθρώπων που ταξιδεύουν ταχύτατα και δεν χρειάζονται τιμόνι. 

Αυτές οι νήες στέλνουν τον ΟΔΥΣΣΕΑ στην Ιθάκη με του Αλκίνοου την προτροπή στης ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ την συνταρακτική ανατροπή.

Οι εντυπωσιακές ιδιότητες των μυθολογικών Κοινωνικών Δικτύων

Τα κοινωνικά δίκτυα μεταξύ των χαρακτήρων στην Οδύσσεια του Ομήρου είναι αξιοσημείωτα παρόμοια με πραγματικά σημερινά κοινωνικά δίκτυα.Αυτό δείχνει ότι η ιστορία είναι βασισμένη τουλάχιστον εν μέρει σε πραγματικά γεγονότα λένε οι ερευνητές. 

Πράγματι, αν ο Μίλγκραμ ήταν σε θέση να επαναλάβει τα πειράματα του μικροκόσμου του στην αρχαία Ελλάδα, θα έπαιρνε κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο αποτέλεσμα. Και ο Όμηρος αναμφίβολα θα ένοιωθε σαν στο σπίτι του στο Facebook.

Και ο Όμηρος αναμφίβολα θα ένοιωθε σαν στο σπίτι του στο Facebook,σαν τον ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ και φυσικά σαν τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ

Έτσι θα ένιωθε και έτσι είναι σαν να είναι ΕΔΩ.

πηγή-astrealeonidou

Διαβάστε περισσότερα... »

Ευ-λογημένο Σαββατοκύριακο

πηγή

ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ!

ΑΓΑΠΑΤΕ!

Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ...

ΤΑ ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΟΔΑ.

πηγή-anemonpnoi-magdalini

Διαβάστε περισσότερα... »

Τηλέκλειτος Τηλέμαχος

Κινηματογράφος ΤΗΛΟΘΕΝ

-Ποια είναι η διαφορά, μου είπε αμέσως μόλις με είδε να πλησιάζω το ομηρικό παγκάκι απαλά στις μύτες των ποδιών μου μη τυχόν και ποδοπατήσω τα όνειρα του σε βίαιη γκροτέσκα βάρβαρη συμπεριφορά, του σημερινού κινηματογράφου και της 7ης τέχνης με την παλαιά του διονυσιακού θεάτρου;

Αυτό ήταν εύκολο και προφανές και απάντησα αμέσως με αέρα σιγουριάς και ύφος περιδαές.

-Μα φυσικά η απόσταση, ο κινηματογράφος είναι από μακριά, ΤΗΛΟΘΕΝ και το θέατρο από πλησίον, ΑΓΧΙ, κοντά.

-Και ποια είναι η διαφορά της μάσκας του ηθοποιού, από την περσόνα του κάθε ανθρώπου που φορεί, σε κάθε συνδιαλλαγή του Γνωστού πραγματικού;

Και αυτό το ήξερα και το ανέπτυξα με μάσκα περισπούδαστη.

-Ο ηθοποιός και η μάσκα του, η ερμηνεία του είναι τέχνη και η ΤΕΧΝΗ ανήκει στο Άγνωστο, όπως και η Ποίηση , η γλυπτική η μουσική, η μαγεία, η θρησκεία, είναι γνώση της αριστερής πλευράς του ανθρώπου γοητευτική και επικίνδυνη αλλά και λυτρωτική αν στις σωστές της διαστάσεις κατανοηθεί πάντα με δικλείδα ασφαλείας σε μια σκηνή. 

Η περσόνα του ανθρώπου ανήκει στο υποσυνείδητο μέρος της ψυχής του μαζί με την σκιά του και την χρησιμοποιεί εν αγνοία του στις συναλλαγές του με το Γνωστό στο κόσμο του πραγματικού. Ειδικά όταν δεν χρησιμοποιεί με μέτρο και αυτογνωσία την γνώση της δεξιάς πλευράς, πολιτική, φιλοσοφία,επιστήμη,τεχνολογία και όλη την υλιστική κατασκευή.

Δεν έδειξε ικανοποιημένος από την ερμηνεία - ανάλυση της θηλυκής αναγωγικής σκέψης.

-Κάτι λείπει, λέει για να γίνει ουσιαστική. Λείπει το ορθολογιστικό επαγωγικό αρσενικό, για να δέσει την αμφίδρομη γέφυρα της γνώσης, σκεπτικό. Είναι πολύ αόριστο όλο αυτό . Χρειάζεται κάτι πιο χειροπιαστό.

Τι θα έλεγες να το δούμε από την πλευρά του κέρδους ακολουθώντας την συμβουλή του αβά που έδωσε στον συγκρατούμενο του τον κόμη Μόντε Χρίστο, όταν αναρωτιόταν ποιος τον είχε φυλακίσει.Του είπε να ψάξει να τον βρει στα πρόσωπα που είχαν κέρδος συμφέρον από αυτό.

Κατάλαβα τι ήταν αυτό που έλειπε και το συμπλήρωσα.

-Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί εν γνώσει του την μάσκα της φιλανθρωπίας της κολακείας,της προσποιητής ευγένειας,της φιλίας όταν νομίζει πως κάτι θα κερδίσει από αυτό και εν αγνοία του την περσόνα σε επίδειξη δύναμης και εξουσίας,όταν είναι ξένος με τον εαυτό του. 

Και επειδή παραμένει ξένος με τον εαυτό του αναπτύσσεται υπέρμετρα η σκιά, ιδίως όταν την καταπιέζει λόγω της κοινωνικής διαμόρφωσης άγρια και στενά.

 Ο ηθοποιός την χρησιμοποιεί μαζί με τα κοστούμια για τις ανάγκες του ρόλου του "ποιών ήθος και φως". Υπάρχει το κέρδος με την μορφή της αναγνώρισης και του χειροκροτήματος αλλά δεν υπάρχει το ψέμα και η υποκρισία της καθημερινής ζωής επειδή υπάρχει συμφωνία μέθεξη μεταξύ θεατών και ηθοποιών.

-Ας μιλήσουμε για τις ομοιότητες των νεαρών μυθικών μαχητών περιπλανώμενων από κοντά ή μακριά μαχητών , του Τηλέμαχου του Διόνυσου . Ποιες είναι;

-Οπωσδήποτε είναι το νεαρό της ηλικίας, το παιγνίδι, το παιδί με τη Κατάφαση του Πνεύματος στις Μεταμορφώσεις του, όπως είχε οραματιστεί και ο Νίτσε, την καμήλα να γίνεται λιοντάρι και μετά παιδί. Ο αυθορμητισμός η δυναμική ενέργεια και ο πηγαίος μαχητισμός.

Συμφώνησε προσθέτοντας πως το θέατρο και ο καλός κινηματογράφος είναι η εκπαίδευση της Συνείδησης μέχρι να δει τον εαυτό της και να γίνει Αυτοσυνείδηση, το ταξίδι του φωτός στην έρημο του πραγματικού με την πυξίδα φάρο ενός Λόγου Ομηρικού.

Από μακριά ακουγόταν μια μελωδία νοσταλγική και μείναμε λίγη ώρα οι δυό μας σιωπηλοί....

πηγή-astrealeonidou

Διαβάστε περισσότερα... »

Τι αληθινά αξίζεις...

Ένας καθηγητής κρατούσε ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ και ρώτησε τους μαθητές: «Ποιός θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;»

Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι. Τότε ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε... «Υπάρχει κάποιος που θέλει ακόμη αυτό το τσαλακωμένο χαρτονόμισμα;»

Όλοι στην αίθουσα σήκωσαν πάλι πάνω το χέρι. Έπειτα έριξε το χαρτονόμισμα στο πάτωμα και άρχισε να το κλωτσά και να χοροπηδά πάνω στο 20ευρω με τα παπούτσια του. Το μάζεψε από το πάτωμα τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο.

Και τους ξανάκανε την ίδια ερώτηση: «Ποιός θέλει αυτό το τσαλακωμένο, λερωμένο, λασπωμένο, χαρτονόμισμα των 20 ευρώ;»

Όλοι ξανά στην αίθουσα σήκωσαν πάνω το χέρι. Φίλοι μου τους είπε:

«Σήμερα θα πάρετε ένα μεγάλο μάθημα. Ό,τι και να έκανα στο χαρτονόμισμα εσείς πάλι το θέλατε γιατί δεν έχασε την αξία του.

Ακόμη αξίζει 20 Ευρώ!!!

Πολλές φορές στην ζωή, μας τσαλακώνουν, μας κτυπούν, μας ρίχνουν κάτω στο πάτωμα, μας ποδοπατούν… άνθρωποι και γεγονότα.

Έτσι, πιστεύετε πως πλέον δεν έχετε καμία αξία…;

Aλλά η πραγματική σας αξία δε θα έχει αλλάξει στα μάτια αυτών που σας αγαπούν πραγματικά.…

Ακόμη και τις μέρες που δεν είμαστε στα καλύτερα μας, η αξία μας παραμένει».

πηγή-mythagogia

Διαβάστε περισσότερα... »

Ο διαβάτης, το άλογο και ο σκύλος (P. Coelho)

Κάποτε, ένας άντρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε έναν δρόμο και καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρεις στάχτη. 

Όμως, ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο, και συνέχισε την πορεία του με τα δυο του ζώα (κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος, μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούρια τους κατάσταση…). 

 Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κι αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μία πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. 

Ο διαβάτης κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:

-Καλημέρα.

-Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας.

-Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;

-Αυτός είναι ο παράδεισος.

-Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε! 

-Μπορείτε κύριε να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε. 

Και ο φύλακας του έδειξε την πηγή.

-Ναι, μα το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης…

-Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα. Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ, αλλά δεν σκεφτόταν να πιει μόνο αυτός.

Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του. Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις, έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε έναν χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα. 

Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άντρας, και είχε το κεφάλι σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν.

-Καλημέρα, είπε ο διαβάτης.

Ο άντρας ένεψε σε απάντηση με το κεφάλι του.

-Διψάμε πολύ, το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ.

-Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια, μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.

Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άντρα.

-Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος.

-Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος; ρώτησε ο άντρας.

-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

-Ο Παράδεισος; Μα, ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μου είπε ότι εκείνο ήταν ο Παράδεισος!

-Εκείνο δεν ήταν ο Παράδεισος. Ήταν η Κόλαση, απάντησε ο φύλακας. 

Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.

-Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας! Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης.

-Σε καμία περίπτωση! αντέτεινε ο άντρας. Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους.

P. Coelho

πηγή-baroqueen

Διαβάστε περισσότερα... »

Σέρρες: Οι εννέα οδοί, το ορφικό ρόδο και οι ροδόσταυροι

Πολλές από τις μεγάλες και μικρές ελληνικές κωμοπόλεις έχουν υποκύψει στη μάλλον ακαλαίσθητη αρχιτεκτονική ομοιομορφία και στο απρόσωπο του χαρακτήρα της σύγχρονης Ελλάδας. Οι σερραϊκές πόλεις δεν εξαιρούνται του κανόνα. 

Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι.

Οι Σέρρες με το βυζαντινό τους κάστρο, τα χάνια και τους καταπράσινους κήπους ήταν κατα τον 16ο αιώνα ένα στολίδι της περιοχής. Από την παλιά πλατεία Κερβάνι ξεκινούσαν τα μεγάλα καραβάνια για την Ευρώπη.

Εδώ έμενε μια δραστήρια κοινότητα Εβραίων, που ο Σουλεϊμαν ο Μεγαλοπρεπής είχε μεταφέρει από την Βούδα και την Πέστη της σημερινής Ουγγαρίας. 

Και τα μαντήλια που κατασκεύαζαν οι Σερραίες χριστιανές έφταναν κατά αποκλειστικότητα μέχρι την Αραβία και την Περσία.

Η Ζίχνα (σχετικό θέμα εδώ) έχει την δική της Ιστορια.

Το βαμβάκι της ήταν φημισμένο και με μορφή νημάτων τροφοδοτούσε την αγορά της Πολωνίας και της Ουγγαρίας. Εδώ,ο Ισμαήλ Μπέης των Σερρών νίκησε έναν πειρατή, ξακουστό σε όλη την Μακεδονία, το Νικοτσάρα που πολεμούσε με ένα τσεκούρι στο χέρι. 

Αλλά και μια άλλη πόλη, η Νιγρίτα, ξεχώριζε με το δικό της τρόπο. Τον 18ο και 19ο αιώνα ένα πολύχρωμο παζάρι με χρυσοχοεία,βαφεία και και χαλκουργία την έκανε εμπορικό κέντρο της περιοχής.

Για το όνομα της, η παράδοση αναφέρει ότι, πριν δημιουργηθεί η Νιγρίτα, υπήρχε ένας οικισμός, η Παλαιοχώρα, τα ερείπια της οποίας σώζονται μέχρι σήμερα.

Οι πρώτοι κάτοικοι κατέβηκαν στους πρόποδες του βουνού και έκτισαν έναν συνοικισμό,στο σημείο που είναι η συνοικία Τσακαλάδες. Αυτός ο συνοικισμός ονομάστηκε από τους Παλαιοχωρίτες Νέοι Αγρότες, επειδή σε αυτόν εγκαταστάθηκαν νέοι καλλιεργητές των αγρών.

Με την πάροδο του χρόνου, από την συγχώνευση και παραφθορά των λέξεων προήλθε η σύγχρονη ονομασία Νιγρίτα. (εδώ, σχετικό video). 

Στην Αλιστράτη, την αρχαία Ηδωνή, βρέθηκαν μερικές από τις πιο ονομαστές βραχογραφίες του Παγγαίου.Το σημερινό χωριό ήταν επί Τουρκοκρατίας μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Ανατολικής Μακεδονίας και έδρα ονομαστού ελληνικού σχολείου. 

Εκεί κοντά στην περιοχή Πετρωτό υπάρχει ένα τεράστιο άνοιγμα: το σπήλαιο της Αλιστράτης, μήκους τριών χιλιομέτρων, με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο.

Κοντά στο χωριό Ν. Σούλι υπάρχει ένας λόφος με το όνομα Αγριάντα ή Αγριάνιστα που πήρε το όνομα του από ένα λαό περίφημων τοξοτών, των Αρχαίων Αγριάνων που κατοικούσαν στην περιοχή. 

Πολλοί από αυτούς είχαν υπηρετήσει στο στρατό του Μ.Αλεξάνδρου που, όπως αναφέρει ο Αρριανός, εντυπωσιάσθηκε από τις μεγάλες τους ικανότητες και είπε την χαρακτηριστηκή φράση: "Στους μαλθακούς Πέρσες θα αντιτάξω τους ηρωικούς Αγριάνες μου".

Το πέτρινο λιοντάρι της Αμφίπολης, των Εννέα Οδών και της "Αθήνας του Βορρά", όπως ονομαζόταν στην αρχαιότητα, φαίνεται εδώ και αιώνες να φυλάει τα μυστικά του τάφου κάποιου ένδοξου νεκρού της αρχαιότητας.

Όπως υποστηρίζουν κάποιοι, ίσως να πρόκειται για τον ναύαρχο του Μ. Αλεξάνδρου Νέαρχο, τον Ανδροσθένη ή τον Λαομέδοντα. Συνάμα φυλάει και την ιστορία της αρχαίας Αμφίπολης,που μαζί με την Χρυσούπολη και την Ηιόνα ήταν τα μεγάλα κέντρα της Ελλάδας.

Σε μια από τις περιοδείες του ο Αποστ. Παύλος, πέρασε από το, ονομαστό για την καλλιέργεια τριανταφυλλιών χωριό, Ροδολείβος (το όνομα του χωριού προέρχεται από τις λέξεις ρόδον και λείβω, που σημαίνει εκχέω,ραίνω,στάζω).

Εκεί, καθώς οι κάτοικοι τον έραιναν με ροδοπέταλα, δίδαξε από έναν λόφο την πίστη του. Ο λόφος αυτός μέχρι σήμερα ονομάζεται Τουπόλος (από το λατινικό όνομα του Αποστόλου, Πάολο, που με τον καιρό έγινε "του Πάολο".)

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ορφέας χρησιμοποίησε το Ρόδο, που φύτρωνε άφθονα στο σημερινό Ροδολείβος, σαν σύμβολο της θρησκευτικής του λατρείας. 

Από παραστάσεις ελληνικών και ρωμαϊκών νομισμάτων είναι φανερό ότι τα εκατόφυλλα λουλούδια, έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη λατρεία του Διονύσου του Θράκα, το Μαντείο του οποίου βρισκόταν στο Παγγαίο.

Το ρόδο, σύμβολο του Ήλιου και της ζωής, έγινε πολλούς αιώνες αργότερα σύμβολο των Ροδόσταυρων, αλλά και οικόσημο πολλών βασιλικών οίκων του Μεσσαίωνα...

Πληροφορίες: Εύα Αυλίδου 

-"Ποια είναι η Μακεδονία;", σελ. 133-135

-Βιβλίο "Μυστική Ελλάδα", Ε΄έκδοση, Εκδ. "Αρχέτυπο"

πηγή-visaltis.net

Διαβάστε περισσότερα... »

Σκότος - Κερί - Φώς

Αντί να καταριέσαι το σκοτάδι, άναψε ένα κερί!

Κινέζικη παροιμία 

Αλλά το ν’ ανάψεις ένα κερί, σημαίνει ότι επιλέγεις να εργαστείς ως σύμμαχος τού Φωτός, κι αυτό είναι το δύσκολο∙ να πάρεις θέση μάχης και να εκδιώξεις το Σκότος από παντού και κυρίως από μέσα σου! 

πηγή-pyrisporos

Διαβάστε περισσότερα... »

Έχεις 2 επιλογές! Μια αληθινή ιστορία ανθρωπιάς!

Σκορπίστε χαμόγελα και πράξεις ανθρωπιάς, σε εσάς δεν κοστίζουν τίποτα, ενώ αξίζουν πολλά για αυτούς που θα τα λάβουν... και όχι δεν είμαι αιθεροβάμων, συνεχίζω να πιστεύω στους ανθρώπους και στις δυνατότητες τους, για την δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας.

Τι θα έκανες εσύ; Θα διάλεγες, σίγουρα..

Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.

Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;

Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού, διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς, απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.

Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση:"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα, όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα, όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"

Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.

Ο πατέρας συνέχισε.

"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."

Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..

Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.

Ο Shay με ρώτησε: "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"

Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.

Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.

Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.

Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει".

Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.

Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.

Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.

Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.

Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.

Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.

Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.

Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.

Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.

Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!

Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.

Εν τούτοις, ο Shay πήρε θέση.

Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.

Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.

Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.

Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.

Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.

Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."

Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...

Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε.."

Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.

Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.

Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.

Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.

Όλοι φωνάζαμε: "Shay, Shay, Shay!!!"

Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "απο δώ, απο δώ Shay.."

Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."

Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.

Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.

Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.

Και τώρα, ..κυρίες, ...κύριοι, ... ο επίλογος...

Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.

Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.

Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.

Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα πρόσωπα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.

Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.

Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:

Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;

Ένας σοφός είπε κάποτε: "κάθε κοινωνία κρίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιό αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες...

Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή...

Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...

Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"

Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός.....και, χαμογέλα!!! ... μας παρακολουθούν παιδιά.

πηγή-armoniaart.blogspot.gr

Διαβάστε περισσότερα... »